Αύτη η πόλη μου αρέσει πολύ
Με τη διάφανη ομίχλη στη μαλλιά σου
Τη γυαλιστερή υγρασία στη μάτια σου
Απλώνω τα χέρια δεν σκοντάφτω
Σα να φοβάμαι σα να διασκεδάζω
Που είσαι που κρύβεσαι;
Εγώ δε γνώρισα σ’ άλλες πολιτείες το θαύμα
Εδώ μέσα είναι το δικό μου φως
Μου ταιριάζει σαν ένα δικό μου πορτρέτο
Δε μας χρειάζονται πολλά παράθυρα
Από ένα άνοιγμα κοιταζόμαστε
Βυθίζουμε τα χείλη στην πιο βαθιά αναμέτρηση
Κοιμήσου με το χέρι μου στο χέρι σου
Είμαι εγώ.
Μαρία Κέντρου- Αγαθοπούλου ( 1930 - )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου