Ραντεβού σαν μπεριμένω
και μ' αργήσεις βαριεστώ
κι όταν δω τα δυο σου μάτια
όλα φως μου τα ξεχνώ
πείσματα να μη μου κάνεις
άπονη, κακιά, μικρή
γιατί μ' αυτά σου τα ναζάκια
με εκατάντησες μπεκρή
-Άλα!
-Να χαρώ γλυκιά πενιά!
μέρα-νύχτα στις νταβέρνες
ξενυχτάω και μεθώ
για τα δυο σου τα ματάκια
μόρτισσα θα τρελαθώ
ΟΤΑΝ ΔΩ ΤΑ ΔΥΟ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ, 1937, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου