Ντυμένος
Περιμένοντας να ξημερώσει
Πολιορκημένος από μέθη
Ξυπνούσα
Κοιτούσα
Γεμάτο σάπια αβγά το κρεβάτι μου
Ξαπλωμένος
Απ’ τη μισάνοιχτη πόρτα
Του δωματίου μου
Βλέπω πάντα το ίδιο τοπίο
Τη μισάνοιχτη πόρτα του αποχωρητηρίου
Μισή άσπρη λεκάνη
Μισό μαύρο καπάκι
Το σφουγγαρόπανο για τα δάκρυα
Καμένα μάτια φαντασμάτων
Στο λεπρό καθρέφτη
Ντυμένος
Ξαπλωμένος
Βλέπω την επανάσταση
Περιμένω το χρόνο
Έτοιμος να πετάξω
Μ’ αυτήν εδώ την πτήση της τρέλας
Για τα ξημερώματα
Μ’ αυτήν εδώ τη βαλίτσα γεμάτη
Σκέψεις παρανοϊκών
Αποφύσεις κτηνών
Μ’ αυτήν εδώ τη βαλίτσα
Γεμάτη τα σάπια αβγά του εδώ κόσμου
Ακουμπισμένη στα πόδια μου
Σ’ αυτήν εδώ τη βαλίτσα
Βρίσκεται το πτώμα μου
Ο νυχτωμένος κόκορας ο δολοφονημένος
Κι εγώ μέσα στα χειρουργεία της ποίησης
Σπαραγμένος
Κι εγώ μέσα στα χειρουργεία της ποίησης
Ξαγρυπνώντας
Για ποιόν γράφω
Ποιά είναι η χώρα μου
Θηρία και λοβοτομημένα ζώα
Αλέξης Τραϊανός, Το σύνδρομο του Ελπήνορα. Αθήνα: Ύψιλον 1984.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου