Αργύρης Χιόνης - Πέτρες

Η πέτρα που κάποιος έριξε πίσω του και κάποιος άλλος μάζεψε για να χτίσει ένα σπίτι
Οι πέτρες που αλέθουνε τις νύχτες το μυαλό, που κονιορτοποιούν τα όνειρα κι όταν ξυπνάς την άλλη μέρα δεν θυμάσαι παρά μιαν άσπρη σκόνη
Η πέτρα θεμέλιο της σιγουριάς
Η πέτρα που σπάει το τζάμι της φρονιμάδας
Η πέτρα ανάμεσα στα δόντια
Η πέτρα στα νεφρά
Η πέτρα στην καρδιά
Η πέτρα με μια καρδιά σκαλισμένη πάνω της
Η αναίσθητη πέτρα που γίνεται κόρη όλο αίσθημα στα χέρια του γλύπτη
Η πέτρα στο λαιμό του απελπισμένου
Η πέτρα στο πόδι του βουτηχτή
Η πέτρα η τετράγωνη για χτίσιμο
Η πέτρα η στρογγυλή για χάδι
Η πέτρα η ά-σχημη για κλότσημα
Η πέτρα κάτω απ’ το λαιμό του Ισαάκ
Η πέτρα κάτω απ’ το λαιμό της Ιφιγένειας
Η πέτρα βωμός βαμμένη μ’ αίμα αθώων ανθρώπων ή ζώων πιο αθώων ακόμα μια κι έπρεπε αθώους ν’ αντικαταστήσουμε ανθρώπους
Η πέτρα της ενοχής των θεών
Η πέτρα που ρίχνει πρώτος ο αναμάρτητος κι επιστρέφει στο μέτωπό του
Η πέτρα που χτυπάει τον αμαρτωλό κι είναι αυτή που ματώνει
Η πέτρα που πετάς ψηλά και ξαναπέφτει
Η πέτρα που πετάς ψηλά και δεν ξαναπέφτει
Η πέτρα της σφεντόνας που σκοτώνει το πουλί
Η πέτρα της σφεντόνας που γίνεται πουλί και χάνεται
Η πέτρα στην έρημο
Η πέτρα στον έρημο γιαπωνέζικο κήπο
Η έρημη πέτρα στον πράσινο κήπο
Η πέτρα που πάνω της σκοντάφτει ο κυνηγημένος και πιάνεται απ’ τον κυνηγό
Η πέτρα που πάνω της σκοντάφτει ο κυνηγός
Η πέτρα που πάνω της δεν σκοντάφτει κανένας και βλέπει να περνάνε ο κυνηγημένος κι ο κυνηγός
Η πέτρα που ήταν άνθρωπος που πέτρωσε
Η πέτρα που ήταν λάβα που πέτρωσε
Η πέτρα προσφάι των νεκρών
Η πέτρα προσκέφαλο των νεκρών
Η πέτρα κουβέρτα των νεκρών
Η πέτρα διαβρωμένη αργά-αργά απ’ τη βροχή
Η πέτρα θρυμματισμένη ξαφνικά απ’ το φουρνέλο
Η πέτρα στα χείλια του πηγαδιού
Η πέτρα στον πάτο του κόσμου
Η πέτρα που βρήκε κατακούτελα το φεγγάρι κι έχυσε όλο το αίμα του
Οι πέτρες που ακολουθούσαν τον Ορφέα
Οι πέτρες που κυνηγούσαν τον Ορφέα
Οι πολύτιμες πέτρες φυλακισμένες σε χρηματοκιβώτια ή δεμένες σε δαχτυλίδια
Οι ευτελείς πέτρες ελεύθερες στους δρόμους
Η πέτρα βουνό κι η αδελφή της η πέτρα κόκκος άμμου
Η πέτρα που πετάς στη λίμνη για να δεις τους κύκλους που θα γράψει στο νερό και τη βυθίζεις για πάντα
Η πέτρα που πρασινίζει απ’ τα μούσκλα κι ονειρεύεται πως έβγαλε ρίζες
Η αλαφρόπετρα που κάνει την πέτρα αλλά επιπλέει
Η πέτρα ανερμήνευτος χρησμός
Η βουβή πέτρα
Η πέτρα που κάποτε μίλησε κανείς δεν την κατάλαβε και δεν ξαναμίλησε

ΛΕΚΤΙΚΑ ΤΟΠΙΑ 1983