[μια πόλη ήταν, μην το κάνουμε και θέμα]
Στης Τριπολιτσάς τον φρεσκοποτισμένο κάμπο
περπατώντας η Δόξα μονάχη
μελετά τα σφαγμένα γυναικόπαιδα
τα χέρια-πόδια-κεφαλές
τα ολόσχιστα κρανία και τα ολοσκόρπιστα μυαλά
κι από τον κόρφο της βγάζει
μικρό εγχειρίδιο
και μονομιάς το μπήγει στην καρδιά της,
το αίμα της ποτίζει το αθώο χόρτο.
Θανάσης Τριαρίδης, Θα σας περιμένω. «Ποιήματα» 2013-2018, Αθήνα. Gutenberg, 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου