Σαν σε πηγάδι σκύβω εντός μου.
Στο σκοτεινό του το βυθό
πέτρα τού ρίχνω τη φωνή μου
μα δε μου στέλνει μιαν ηχώ.
Σιωπή μονάχη κι αδειωσύνη
κουρνιάζουν, λες και το νερό
μέσα στο τρίσβαθο πηγάδι
νά ’χει στερέψει από καιρό.
κουρνιάζουν, λες και το νερό
μέσα στο τρίσβαθο πηγάδι
νά ’χει στερέψει από καιρό.
Κώστας Ουράνης, Ποιήματα, Αθήνα: Βιβλιοπωλειον της "Εστιας" Ι.Δ. Κολλαρου, 1953 σ. 189.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου