Εγώ που τόχω ένστικτο
να βρίσκει το κορμί μου
το πιο χουζούρικο χορτάρι
θα το δεχόμουνα να αδειάσω
κουβά -κουβά την άρμη της Κασπίας
φτάνει να πίστευα πως ζεις.
Λες να μην είμαι σοβαρός;
Κοίτα, τα μάτια μου σκουρήναν.
Σκύψε, Εσένα θα σου ανοίξω την καρδιά μου
σαν το κρεμύδι που το σπας με μια γροθιά στο γόνατο.
Μες στην ομάδα είμουν
άχρηστος πάντα
σαν ένα σαν.
Για την ομάδα είμουν
ύποπτος πάντα
σαν την αλήθεια.
Άρης Αλεξάνδρου, Ποιήματα (1941-1971), Κείμενα, Αθήνα 1972, σ. 51.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου