Τα μάτια σου βροχή
Του φθινοπώρου
Που αργά νωχελικά
Και φορτώνει υποχρεώσεις το τοπίο
Τα μάτια σου σιωπηλά θηρία που λουφάζουν
Έτοιμα να πεταχτούν στο πρώτο ξόρκι
Και να καταβρογχθίσουν
Τον ανύποπτο περαστικό
Τα μάτια σου
Ελπίζω να με θυμηθούν
Λεωνίδας Κακάρογλου, Μνήμη σχεδόν πλήρης, Εστία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου