Γιάννης Κοντός - Με μαθηματική ακρίβεια

Στο Γιώργο Μανιώτη

 
Η σκλήρυνση έρχεται σιγά-σιγά.
Στην αρχή ξεχνάς το περιβάλλον.
Παίρνεις ένα μαχαίρι και κόβεις
τον κόσμο από πάνω σου.
Φτάνεις μέχρι το κόκαλο.
Μετά περνάς παχύ στρώμα
μονωτικού στο λυρισμό σου.
Αντιδράς μόνο σε μερικά χρώματα-επιθυμίες.
Γίνεσαι πέτρα πεταμένη στο ποίημα.

Έτσι αδιάβροχος και ανοξείδωτος
παραδίνεσαι στην κατανάλωση.
 

Πηγή: Στη διάλεκτο της ερήμου, εκδόσεις Κέδρος, 1980