Η μεγάλη δημοσιά που πάει από το κάστρο της Μεθώνης στης Κορώνης το κάστρο διχαλωνόταν στα Καμένα Βουνά. Τον είχε ανοίξει η Βενετιά ετούτο το δρόμο στα 1425, τότε που έχτισε το Γρίζι* για ν’ ασφαλίσει από τη στεριά το πηγαινέλα ανάμεσα Κορώνη-Μεθώνη, αν τύχει κι’ έζωναν το παράλιο καράβια εχθρικά. Και το ξανάφτιαξε το λιθόστρωτο ο σουλτάν–Μπαγιαζήτ ο Β’ στα 1500, όταν επόρθησε, πολιορκώτας τα αυτοπρόσωπος, τα δυο ξακουσμένα καστρολίμενα της Βενετιάς.
Μα στα εξήντα–εβδομήντα χρόνια που πέρασαν από τότε, κανένας δεν εγνιάστηκε να τη συντηρήσει τη δημοσιά. Κι’ έτσι, εδώ τα νερά της βροχής, εκεί πέρα η μεγάλη κατηφόρα, τη χαλάσανε, τη γεμίσανε στουρνάρια, λάκκες με λάσπη ή με σκόνη και χοντρές ρίζες ωσάν φλέβες σε γέρικο πετσί.
*Μεσόγειο κάστρο ανάμεσα Κορώνη – Μεθώνη [Σ.τ.σ.]
Θ. Πετσάλης-Διομήδης, Οι Μαυρόλυκοι. Το χρονικό της Τουρκοκρατίας 1565-1799, Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», Αθήνα 1944, σ. 35.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου