Δὲν μπορῶ νὰ κάνω τίποτα
καὶ οἱ ἄλλοι ποὺ θὰ έρθουν
μετὰ ἀπὸ μένα
δὲν θὰ μπορέσουν
τίποτα
ποτὲ καὶ
σὲ κανέναν
Ἔτσι και ἔφυγαν ὅλοι ὁ Μίλτος ὁ Νώντας ὁ Θάνος ἡ Φρίντα ὁ Ἀνδρέας ὁ Χρῆστος ὁ μεγάλος καὶ ὁ ἄλλος ὁ Χρῆστος ὁ μικρὸς ἡ Λουκία ἡ Σούλη ὁ Μιχάλης ὁ Νίκος ο γιός του Σήφη ἡ Λιλίκα ἀπό την Κοκκινιά ὁ Γιῶργος ἀπὸ τὰ Σωτηριάνικα ὁ Στέφανος ὁ Βάγγος ὁ Τάσος ἀπὸ τὴν Μακρόνησο ἡ μάνα μου καὶ πόσοι ἀκόμα
Ἄλλοι στὴν ὥρα τους
ἄλλοι νωρίτερα
φύγανε ὅμως
Δὲν θὰ μπορέσω
νὰ σταματήσω
αὐτὸ τὸ κακό
εἶπα
τίποτα
ποτὲ καὶ
σὲ κανέναν
Δὲν θὰ μπορέσω οὔτε καν
καὶ σὲ μένα τὸν ἴδιον
ἔτσι τοὺς εἶπα
Λευτέρης Ξανθόπουλος
31.12.2018
Στη σχετική συνέντευξη που είχε δώσει, είχε πει για το ποίημά του:
'' Όλα είναι μία απώλεια για μένα...Κάποιοι φίλοι που χάθηκαν, ακόμη τους θρηνώ. Ο Αντρέας ο Παγουλάτος, ο Τάσος Ζωγράφος, ο Χρήστος Βακαλόπουλος, η Φρίντα Λιάππα, ο Χρήστος Παπουτσάκης, ο Σαχτούρης, ο Γονατάς, ο Κούνδουρος. Όλοι αυτοί υπάρχουν σε ένα ανέκδοτο ποίημα μου. Στο τέλος έβαλα και τη μάνα μου.''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου