Κατάκορφα το βράδυ στα βουνά,
όταν ο ήλιος βασιλεύει δοξασμένος
με φωτοβόλα σύννεφα στεφανωμένος,
και πλέει ο κόσμος σε πελάγη φωτεινά,
το βράδυ στ’ ουρανού την αγκαλιά,
σαν σε καθρέφτη ξάστερο ζωγραφισμένα,
στέκουν τα δέντρα του βουνού σκοτεινιασμένα,
ακίνητα στα ύψη τους, στη σιγαλιά.
Μοιάζουν με μαύρους, ρασοφόρους καλογήρους,
που στέλνουνε τη βραδινή τους προσευχή
από την άγια, την ολόφωτη ψυχή,
ορθοί στους αναρίθμητους των χρόνων γύρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου