Δίχως επαγγέλματα και δίχως βίτσια
δίχως στραπάτσα κι αλαλούμ αγάπες
δίχως κολλημένα μπρίκια και κολλημένα φτερά ονειρεύομαι τη ζωή…
(Αχ! ξερό χωράφι στη μέση αγριαπιδιά
από δω η θάλασσα από κει και τα βουνά…)
Ζωή χτισμένη με κρασιά τσιγάρα κι αποτσίγαρα καταναλωθέντα χέρια υπονοούμενα και βλέμματα…
Ακόμα ονειροπολώ για όλους μια ωραιότερη ζωή
ίσως για τη δική μου ευχαρίστηση κι αυτό λίγο δεν είναι…
Χτενίζουμε το θάνατο χτενίζοντας τα μαλλιά μας
τελειώνει η μέρα τελειώνει η νύχτα τα φιλιά μας
που ποτέ δεν δόθηκαν…
Τα θεάματα, 1983
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου