Μαρία Σερβάκη -[άτιτλο]

– Η νυχτερίδα;

– Το πηγάδι;

– Τα νερά;

Για μια στιγμή τα σχήματα καθηλωμένα.

Κι αλλάζει πάλι σημασία η ερημιά. Κ’ η

Νύχτα μια άλλη νύχτα αυτού του κόσμου

Αρχίζοντας ξανά. Παραμονεύοντας πιο πίσω.

–Τα νερά:

Σαν ξάφνου κι αυτή η λύπη

Δεν αντέχει πιο μακριά. Τέτοια

Μια ώρα που κοπάζει ο άνεμος

Και βγαίνουν πράγματα αλαλιασμένα

Από τους φράχτες.

Μαρία Σερβάκη (1930-2015)

Περιπέτεια, Αθήνα 1956.

Αναδημοσίευση από:https://tokoskino.me/2024/12/27/%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B2%CE%AC%CE%BA%CE%B7-1930-2015-%CE%AC%CF%84%CE%B9%CF%84%CE%BB%CE%BF/?fbclid=IwY2xjawHbinBleHRuA2FlbQIxMQABHe3f2e-8dUro43X-T7dl96cvVSoauFvcPEGvnR_bY2zILmPS3hmdDTI9Zg_aem_flXcnGkBJJW668s-ghETIQ