Γιάννης Δάλλας, απ' τα "Ακραία"

 1.

Σήμερα απόψε τώρα
τη στιγμή που ξημερώνει και δεν ξημερώνει
αίσθηση κενού
αίσθηση απόλυτου κενού που συνεχίζεται

Κι ο ήλιος ένας γλόμπος στο ταβάνι
της εντατικής
Μια λύση, να τον σβήσω

3.
Την άλλη νύχτα είδα το κρέας να γλιστρά
απ' το σώμα μου
μου ξέφευγε όπως μια φορά ο σιαμαίος εαυτός μου
ξέφυγε μέσα από τα δόντια του εμβρυουλκού
και τον κατάπιε η μήτρα

4.
Με ποιό σώμα γεννήθηκα;
με ποιό κοιμήθηκα και ξύπνησα;
ποιός εφιάλτης με χαράδρωσε και μ' έκοψε
στα δυό
σαν κεραυνός απ' το υπερπέραν;
ποιός υλοτόμος ύπνος;

Κι εκείνη η σύγκρουση φάτσα με φάτσα με τη γέννηση
μια σύγκρουση που συνεχίζεται ισόβια


(Γιάννης Δάλλας, Στοιχεία ταυτότητας, εκδ. Γαβριηλίδης, 1999)

Πηγή:http://poemsgolitsis.blogspot.com/2010/12/1.html