Είν έξοχη η στογμή
όταν ανοίγεις
το κουτί της φαντασίας σου
και ξεχειλίζουν αρώματα
μεθυστικά
θυμίζοντας σου
την από καιρό χαμένη βεντάλια της Πενθεσιλείας
που βρέθηκε απροσδόκητα ένα απόγευμα
σε κάποιο βελουδένιο κήπο …
Μα γρήγορα τα μάτια σου εξαντλούνται,
μια στιγμή ήταν αυτό, τίποτα παραπάνω,
και μονομιάς
όλα χάνονται :
οι ταινίες
τα γράμματα
τα ξηραμένα άνθη.
Νίκος Καχτίτσης, Τρωτό σημείο, 1949, Δεκατέσσερα Νεανικά Ποιήματα, Μετάφραση Γιώργος Δανιήλ
Αναδημοσίευση από:https://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/kaxtitsis_trwto.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου