Lawrence Ferlinghetti-Προς το Μαντείο των Δελφών

Το ποίημα «Προς το Μαντείο των Δελφών» ερμήνευσε ­ ο Λόρενς Φερλινγκέτι κατά την παράδοση των μπίτνικ ­ στους Δελφούς, απ' όπου και το παραπάνω απόσπασμα (σε μετάφραση του Νάνου Βαλαωρίτη, καθώς τους δύο ποιητές συνέδεε μακρόχρονη φιλία).

"Ω, Πυθία, σιωπηλή από καιρό
μίλησε μέσα απ'τον ναό σου του Φωτός
όπως μας θωρούνε ακόμα από ψηλά οι κυριότεροι αστερισμοί
μ' ελληνικά ονόματα..
όπως ο φάρος περιφέρει το μεγάφωνό του
επάνω από την θάλασσα
μίλησε και ρίξε επάνω μας το φως
το θαλασσινό φως της Ελλάδας
το διαμαντένιο φως της Ελλάδας.

Διορατική Πυθία, πάντοτε κρυμμένη
βγες απ' την σπηλιά σου επιτέλους
και μίλησέ μας με την φωνή του ποιητή
τη φωνή του τέταρτου προσώπου του ενικού του μέλλοντος μας
του ανεξιχνίαστου την φωνή,
την φωνή των λαών που σμίγει
μ' ένα άγριο και τρυφερό γέλιο
και δώσε μας καινούργια όνειρα να ονειρευτούμε
και νέους μύθους για να μας ζήσουν."

                                                 Lawrence Ferlinghetti: Oracle at Delphi

Great Oracle, why are you staring at me,

do I baffle you, do I make you despair?

I, Americus, the American,

wrought from the dark in my mother long ago,

from the dark of ancient Europa—

Why are you staring at me now

in the dusk of our civilization—

Why are you staring at me

as if I were America itself

the new Empire

vaster than any in ancient days

with its electronic highways

carrying its corporate monoculture

around the world

And English the Latin of our days—

Great Oracle, sleeping through the centuries, 

Awaken now at last

And tell us how to save us from ourselves

and how to survive our own rulers 

who would make a plutocracy of our democracy 

in the Great Divide

between the rich and the poor

in whom Walt Whitman heard America singing

O long-silent Sybil, 

you of the winged dreams, 

Speak out from your temple of light 

as the serious constellations 

with Greek names

still stare down on us 

as a lighthouse moves its megaphone 

over the sea

Speak out and shine upon us 

the sea-light of Greece 

the diamond light of Greece

Far-seeing Sybil, forever hidden, 

Come out of your cave at last 

And speak to us in the poet's voice 

the voice of the fourth person singular 

the voice of the inscrutable future 

the voice of the people mixed

with a wild soft laughter—

And give us new dreams to dream, 

Give us new myths to live by!

Read at Delphi, Greece, on March 21, 2001 at the UNESCO World Poetry Day