Ι.
Ένας που ήταν λαϊκός στην αγορά και στη συναλλαγή,
ώσπου ξαφνικά ανακάλυψε την ποίηση.
Από παντού τότε άρχισε να μπάζει.
Η γυναίκα του τον άφησε ένα βράδυ.
Κοιτάξτε τον τώρα που κοιμάται.
Πάνω από τον τάφο του πετάνε πουλιά.
ΙΙ.
Αυτός ο άνθρωπος γιατί διαρκώς
γυρνάει στα παλαιοπωλεία και κανένανε δε χαιρετάει;
Γιατί διαρκώς στα πιο φτηνά – γυρνάει - ποτοπωλεία
και σε κανέναν δε μιλάει;
Κάποτε είχε ένα χαρταετό
και έναν έρωτα που «κοιμήθηκε».
Οι Πυροτεχνουργοί
Πηγή: Γιώργος Μαρκόπουλος, Ποιήματα 1968-2010, Κέδρος, σ.52,53..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου