λένε
πως η πρώτη αγάπη είναι
η πιο σημαντική.
Πολύ ρομαντικό
αλλά στην περίπτωσή μου
δεν συμβαίνει.
υπήρχε κάτι μεταξύ μας,
αλλά πάλι δεν υπήρχε
Εξατμίστηκε και τέλειωσε.
Τα χέρια μου δεν τρέμουν
όταν πέφτω σε μικρά ενθύμια
ή σ’ ένα πάκο γράμματα
τυλιγμένα με σπάγκο
– ούτε καν μια κορδέλα.
Η μόνη μας συνάντηση ύστερα
απ’ όλα αυτά τα χρόνια
είναι μια συζήτηση ανάμεσα
σε δυο καρέκλες
σ’ ένα κρύο τραπέζι.
Άλλες αγάπες
αναπνέουν ακόμη μέσα
μου βαθιά.
Αυτής δεν της φτάνει η ανάσα
για να στενάξει.
Ακόμη κι έτσι όμως,
όπως ακριβώς είναι,
μπορεί να κάνει αυτό
που δεν μπορούν ακόμη
οι υπόλοιπες:
καθώς δεν τη θυμάμαι
καθώς δεν την ονειρεύομαι καν
με εξοικειώνει με το θάνατο.
Wisława Szymborska( 1923-2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου