Στον Γιώργο Μαρκόπουλο
Χθες είδα πάλι στον ύπνο μου τον πατέρα.Καθόμασταν οι δυο μας
σ’ ένα τραπέζι με καρό τραπεζομάντιλο.Κάποιος μας έφερε δυο
ποτηράκια και κρασί. – Είσαι καλά; Του λέω. – Καλά, καλά, και
μου ‘πιασε το χέρι. – Άντε, στην υγειά σου, είπε. Σήκωσε το ποτήρι,
τσούγκρισε και το άφησε πάνω στο τραπέζι. – Δεν πίνεις; Ρώτησα.
– Εσύ να πιεις, απάντησε. Εγώ δε θέλω να ξεχάσω….
σ’ ένα τραπέζι με καρό τραπεζομάντιλο.Κάποιος μας έφερε δυο
ποτηράκια και κρασί. – Είσαι καλά; Του λέω. – Καλά, καλά, και
μου ‘πιασε το χέρι. – Άντε, στην υγειά σου, είπε. Σήκωσε το ποτήρι,
τσούγκρισε και το άφησε πάνω στο τραπέζι. – Δεν πίνεις; Ρώτησα.
– Εσύ να πιεις, απάντησε. Εγώ δε θέλω να ξεχάσω….
Πηγή: Γιάννης Βαρβέρης, Πεταμένα Λεφτά, εκδόσεις Κέδρος 2005. Περιλαμβάνεται και στη συγκεντρωτική έκδοση: Γιάννης Βαρβέρης, Ποιήματα, Τόμος Β’ 2001-2013, εκδ. Κέδρος, 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου