..."Τούτη η τεράστια πόλη, που είναι χτισμένη από πέτρα, δεν έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου, με το πέρασμα του χρόνου. Κι αν πεις για τους κατοίκους της, έχουν αποτρελαθεί καιρό τώρα. Ανατολικά βασιλεύει το έγκλημα, δυτικά η διαστροφή, βόρεια η φτώχεια, στο κέντρο η απάτη, και σε όλα τα σημεία του ορίζοντα απλώνεται η παρακμή".
"Και μετά την παρακμή τι ακολουθεί;"
Ο Φάμπιαν έκοψε ένα κλαδάκι που εξείχε από κάποιον φράχτη. "Φοβάμαι πως ακολουθεί η ηλιθιότητα", απάντησε.
"Στην πόλη μου, η ηλιθιότητα έχει έρθει προ πολλού", είπε το κορίτσι. "Τι μπορούμε να κάνουμε, όμως;"
"Όποιος είναι αισιόδοξος θα πέσει σε απελπισία. Εγώ, που είμαι μελαγχολικός τύπος, δεν θα πάθω τίποτα. Ν’ αυτοκτονήσω δεν πρόκειται, γιατί δεν νιώθω αυτή την ορμή για δράση, που κάνει κάποιους άλλους να χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο μέχρι να το σπάσουν.Παρακολουθώ και περιμένω. Περιμένω να νικήσει η αξιοπρέπεια. Όταν συμβεί αυτό, τότε θα μπορέσω κι εγώ να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στην ανθρωπότητα. Προς το παρόν όμως περιμένω, όπως ο άθεος το θαύμα. Αγαπητή μου δεσποινίς, δεν σας γνωρίζω καλά. Παρ' όλα αυτά, ή μάλλον ακριβώς γι' αυτό, θα ήθελα να σας εμπιστευθώ μια δοκιμασμένη υπόθεση εργασίας, που θα σας βοηθήσει στις συναναστροφές σας. Πρόκειται για μια θεωρία -δεν έχει σημασία αν είναι σωστή ή όχι- που έχει εξαιρετικά αποτελέσματα, όταν την εφαρμόζει κανείς".
"Και ποια είναι αυτή η υπόθεση εργασίας;"
"Θεωρήστε ότι όλοι οι άνθρωποι, εκτός από τα παιδιά και τους γέρους, είναι, μέχρις αποδείξεως του εναντίου, τρελοί! Εφαρμόστε το και, πολύ σύντομα, θα διαπιστώσετε πόσο χρήσιμη είναι η αυμβουλή μου".
"Να ξεκινήσω από εσάς;" ρώτησε εκείνη.
"Οπωσδήποτε", είπε ο Φάμπιαν.
Έριχ Κέστνερ (23 Φεβρουαρίου 1899 - 29 Ιουλίου 1974)|
Πηγή: Στο χείλος της αβύσσου (Η πλήρης έκδοση του Φάμπιαν), μτφρ.: Άντζυ Σαλταμπάση, εκδόσεις Πόλις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου