Τα πράγματα όλα ανεξαιρέτως είναι λέξεις: μία
ιδιόλεκτος που Κάποιος ή Κάτι, βράδυ και πρωί,
τη βάζει να συγγράφει τη μπουρδολογία την αχανή
που λέγεται Παγκόσμια Ιστορία. Με αταξία
η Ρώμη, η Καρχηδόνα, εγώ, εσύ, αυτός περνούν, και μία
της ζωής μου τάση που δεν συλλαμβάνω: η αγωνία αυτή
νά ’σαι αίνιγμα και τυχηρό, μα και κρυπτογραφία απτή
μες στο κομφούζιο που συνέχει τη Βαβυλωνία.
Του αρρήτου πίσω από τα ονόματα υπάρχει η χώρα·
να τρεμουλιάζει σήμερα ένιωσα ο ίσκιος του και τώρα
τούτη τη μπλε βελόνα (ανάλαφρη, όλο φως) σκουντάει
και απλώνει τα όριά της ώς την άκρη της θαλάσσης
με κάτι από ρολόι σ’ ενός ονείρου τις διαστάσεις
και κάτι από πουλί που, ενώ κοιμάται, φτερακάει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου