Γεώργιος Σουρής-Δεσποτάδες

Ἡ μίτραις ἡ δεσποτικαῖς ἐβγῆκαν στὸ παζάρι,

λοιπὸν ἀμέσως λύσετε, Δεσπόταις, τὸ κεμέρι*,

ὅποιος θὰ δώσῃ πιὸ πολλά, ἐκεῖνος καὶ θὰ πάρῃ

τοῦ Ἐπισκόπου τὸ ραβδὶ στὸ ἅγιό του χέρι.

Λοιπὸν ἐμπρός, Δεσπόταις μου, εἰς τὴν δημοπρασία,

πρέπει νὰ δίνῃ κἄτι τι θαρρῶ κι' ἡ Ἐκκλησία.

Ὅσον παρᾶ θὰ δώσετε γιὰ τὸ Δεσποτιλίκι,

ὁ παντοδύναμος Θεὸς διπλὸ θὰ σᾶς τὸν δώσῃ...

Ἐκεῖνο τὸ φαρδὺ φαρδὺ Δεσποτικὸ μανίκι

πόσα καὶ πόσα πράγματα δὲν εἰμπορεῖ νὰ χώσῃ!

Γιὰ σᾶς ἡ μίτραις ἡ βαριαῖς, γιὰ σᾶς τὰ πετραχήλια,

γιὰ σᾶς οἱ πολυέλαιοι καὶ τὰ χρυσᾶ καντήλια.

Πόσος παρᾶς, πόση τιμὴ καὶ δόξα σᾶς προσμένει!

Καὶ μὲ τὸν ὕψιστο Θεὸ ἀκόμα θὰ μιλᾶτε,

αὐτὸς θὰ σᾶς μυριπλουτῇ, αὐτὸς θὰ σὰς παχαίνῃ,

καὶ ἕνα βῷδι μόνοι σας θ' ἀντέχετε νὰ φᾶτε.

Ἡ μίτρα στὸ κεφάλι σας ἀκτῖνες θὰ σκορπίζῃ,

κι' ὁ διᾶκος μὲ τὸ θυμιατὸ θὲ νὰ σᾶς λιβανίζῃ.

- Πολλὰ τὰ ἔτη, Δέσποτα, θέλω παππᾶς νὰ γίνω...

- Πιστεύω πὼς δὲν ἔρχεσαι μὲ χέρια ἀδειανά,

- Ἂς χειροτονηθῶ παππᾶς, καὶ ὅσα θὲς σοῦ δίνω,

ὡς τόσο πάρε κάμποσα, Δεσπότη μου, λιανά.

Καὶ ὁ δεσπότης τὸν παππᾶ ἀπ' τὰ μαλλιὰ ἁρπάζει,

καὶ Ἄ ξ ι ο ς καὶ Ἄ ξ ι ο ς ὁ κόσμος τοῦ φωνάζει.

- Πολλὰ τὰ ἔτη, Δέσποτα... ἔλα στὸ τάδε σπίτι,

μιὰν ὤμορφη ἀρχόντισσα νὰ ἐξομολογήσῃς...

- Ἔλα νὰ θάψῃς, Δέσποτα, τὸν τάδε μακαρίτη,

- Ἔλα τοῦ δεῖνα ἄρχοντα τὸ Δράκο νὰ βαπτίσῃς.

- Ἔλα νὰ κάμῃς ἁγιασμὸ καὶ νὰ μᾶς μνημονέψῃς.

- Ἔλα καὶ μιᾶς Μαγδαληνῆς τὸν πόνο νὰ γιατρέψῃς.

- Πάρε αὐτὸ τὸ βούτυρο, πάρε κι' αὐτὸ τὸ μέλι,

πάρε κουρμάδες**, κάστανα καὶ λάδι δυὸ τουλούμια...

ὁ γέρο παππᾶ Γιακουμῆς γιὰ δῶρο σοῦ τὰ στέλλει,

σοῦ στέλλει κι' ὁ παππᾶ Φωκᾶς δέκα κουτιὰ λουκούμια.

- Ἔλα μαζί μας, Δέσποτα, νὰ φᾷς καὶ νὰ γλεντήσῃς,

καὶ σήκωσε τὸ χέρι σου γιὰ νὰ μᾶς εὐλογήσῃς.

Ὅπου πατήσῃς, Δέσποτα, ἐκεῖ κι' ἡ εὐτυχία,

Μαγδαληναῖς ἀπὸ μπροστὰ καὶ διᾶκοι ἀπὸ πίσω,

οἱ ἄγγελοι τριγύρω σου πετοῦνε μ' ἁρμονία,

καὶ ὅταν ψάλλῃς, σοῦ βαστοῦν τὰ Χερουβεὶμ τὸ ἴσο.

Κι' ἐδῶ ἡ καλοπέρασις, παρᾶς, τιμὴ μεγάλη,

καὶ βασιλεία οὐρανῶν εἰς τὴν ζωὴν τὴν ἄλλη.

Ἐμπρὸς λοιπὸν μὲ τοῦ Θεοῦ τὴν δύναμι, Δεσπόταις,

συλλογισθῆτε τῇς τιμαῖς καὶ τὰ καλὰ τὰ τόσα,

τὸν κύριον ἡμῶν Χριστόν, τῇς πάπιαις καὶ τῇς κότταις,

καὶ τὸ πουγγί σας λύσετε καὶ δῶστε ὅσα ὅσα.

Ἔ! ἀλὰ οὔνα, ἀλὰ τρέ, εἰς τὴν δημοπρασία,

γιὰ νὰ μὴ χάσετε καὶ σεῖς κι' ἐμεῖς κι' ἡ Ἐκκλησία.

 Τον Ιανουάριο 1882

*κεμέρι το: δερμάτινη ζώνη με ειδικές θήκες, στις οποίες φυλούσαν τα χρήματά τους σε παλαιότερες εποχές, πορτοφόλι, βαλάντιο, κομπόδεμα, 

 **Κουρμάδες  ή Θρούμπες ή Σταφιδολιές ή Χαμάδες