Ἔρχομαι ἀπ᾽ τὸ δρόμο
ἀγοράζω ψωμὶ
μπαίνω σπίτι
ἔχει ὁμίχλη καὶ ἔρχομαι λυπημένη
ὁ ἔρωτάς σου μι᾽ ἀπουσία
ὁ ἔρωτάς σου λέω ἀγάπη μου
ἔρωτας εἶναι ποὺ ξέμεινε
στὸ τίποτα ξέμεινε.
Ἀνεβαίνω τὶς σκάλες
τὴν ἱστορία τούτη ξαναζῶ
καὶ μένω στὸ σκοτάδι
ἀπ᾽ τὴν πικρὴ τὴν πόρτα
πίσω
νὰ σκέφτομαι καὶ νὰ μὴ σκέφτομαι
τὸν ἔρωτά σου
τὴ ζωὴ
τὴ μοναξιὰ ποὺ εἶναι
καὶ τὸ μόνο βέβαιο.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου