Μιλτιάδης Μαλακάσης-Στο μπουλεβάρτο

Μέσ’ απ’ το τζαμωτό και να κοιτάζω
σε κύματα τον κόσμο να ξεσπά.
Να πίνω τον καφέ μου, να ρεμβάζω,
ένα σιγάρο ανάβοντας μετά

Στο νου μου τα ερωτήματα να βάζω,
όχι τα πολυσύνθετα· τ’ απλά.
Ένα συν δύο, τρία να λογαριάζω,

και η ώρα μου με τέτοια να περνά.

Τ’ ορεκτικό μου αργότερα να παίρνω
με κάτι τι πικάντικο, μια ελιά,

τέταρτο, πέμπτο, κι ύστερα να γέρνω

στο στήθος το κεφάλι μου βαριά,
κι άξαφνα να σηκώνομαι, και να ‘μαι
σαν ένας άλλος, που ούτε τον θυμάμαι