Μέσα στα καπηλειά και τα χαμαιτυπείατης Βηρυτού κυλιέμαι. Δεν ήθελα να μένωστην Αλεξάνδρεια εγώ. Μ’ άφησεν ο Ταμίδης·κι επήγε με του Επάρχου τον υιό για ν’ αποκτήσειμια έπαυλι στον Νείλο, ένα μέγαρον στην πόλιν.Δεν έκανε να μένω στην Αλεξάνδρεια εγώ.—Μέσα στα καπηλειά και τα χαμαιτυπείατης Βηρυτού κυλιέμαι. Μες σ’ ευτελή κραιπάληδιάγω ποταπώς. Το μόνο που με σώζεισαν εμορφιά διαρκής, σαν άρωμα που επάνωστην σάρκα μου έχει μείνει, είναι που είχα δυο χρόνιαδικό μου τον Ταμίδη, τον πιο εξαίσιο νέο,δικό μου όχι για σπίτι ή για έπαυλι στον Νείλο. [1926*] ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΑ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου