Χρίστος Λάσκαρης-Τα παράθυρα

Τα παράθυρα πάντα με τραβούν,
μα είναι το σπίτι χαμηλό, δεν έχει θέα
κοιτάζω και μελαγχολώ
κι' απογοητευμένος
στο βάθος οπισθοχωρώ
και κάπου κάθουμαι σα γέρος.
Κι΄ όταν στο ονειροπόλημα βρεθώ
ξεγελασμένος
πάλι προς τα παράθυρα πηγαίνω.
Μα είναι το σπίτι χαμηλό
σχεδόν
μέσα στη γη χωμένο.