σα θόλοι ναού, ηδονές. Κι άγνωστες, πέρ’ από κάθε πρόσχημα,
τραχιές, σα νίκες, αμαρτίες.
Και το πρωί επέστρεφε μόνος κι εξαντλημένος κι ώριμος
κομίζοντας, σα μια καινούργια αγνότητα, το νέο αμαρτωλό του
ποίημα.
Τάσος Λειβαδίτης, Ποιήματα 1958-1964, ΠΟΙΗΣΗ [ΤΟΜΟΣ 1] Κέδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου