Ι.
Περίμενέ με.
Μόλις που νιώθω να δραπετεύει ο χρόνος
από την κάμαρή μου, όπου
τα κλάματά μου, στο κρεβάτι μου κοιμούνται.
Γνωρίζω το όλο γωνίες, κορμί σου
που χοροπηδάει αδιάκοπα στων γέλιων μου τον ήχο.
Γνωρίζω το αμαρτωλό σου σώμα
που άλλο δεν ποθεί πάρεξ τη λάβρα αυτών που ξεψυχάνε
μέσα στα μπράτσα του, πάνω στο στόμα του, ανάμεσα στις
γάμπες του τις δασωμένες
Περίμενε να σβήσει ο πόθος μου,
περίμενε να παγώσει το κορμί μου, να σκληρύνει
πριν σε γλυκάνει.
ΙΙ.
Αφού σε προκαλούν τα στήθια μου
θέλω τη λύσσα σου
θέλω να δω τα μάτια σου να βαραίνουν
τα μάγουλα σου να ρουφιόνται να χλωμιάζουν
θέλω τ’ ανατριχιάσματα σου
ανάμεσα στα σκέλια μου θέλω να γενείς κομμάτια
πάνω στο καρπερό του κορμιού σου χώμα
οι πόθοι μου χωρίς ντροπή να εισακουστούνε.
Μετάφραση: Έκτωρ Κακναβάτος
Πηγή: Joyce Mansour Κραυγές, Σπαράγματα, Όρνια, εκδόσεις ΑΓΡΑ 1994
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου