Μπορεί στην πλημμυρίδα και στην άμπωτη να κρύβεσαι
κάποιας χλωμής παλίρροιας, σαν η σελήνη έχει χαθεί,
όμως οι άνθρωποι στο μέλλον θα το μάθουν -
πως έριχνα τα δίχτυα μου
και πως εσύ αμέτρητρες φορές πηδούσες
πάνω από τα μικρά, τ' αργυρά νήματα,
και ότι ήσουνα σκληρή και άκαρδη θα πουν,
και με πολλά λόγια πικρά, για σένα θα μιλούν.
μτφρ. Σπύρος Ηλιόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου