ΜΙΜΝΕΡΜΟΣ- απ. 1 West (ελεγεία)

τίς δὲ βίος, τί δὲ τερπνὸν ἄτερ χρυσῆς Ἀφροδίτης;

τεθναίην, ὅτε μοι μηκέτι ταῦτα μέλοι,

κρυπταδίη φιλότης καὶ μείλιχα δῶρα καὶ εὐνή,

οἷ᾽ ἥβης ἄνθεα γίνεται ἁρπαλέα

ἀνδράσιν ἠδὲ γυναιξίν· ἐπεὶ δ᾽ ὀδυνηρὸν ἐπέλθηι

γῆρας, ὅ τ᾽ αἰσχρὸν ὁμῶς καὶ κακὸν ἄνδρα τιθεῖ,

αἰεί μιν φρένας ἀμφὶ κακαὶ τείρουσι μέριμναι,

οὐδ᾽ αὐγὰς προσορῶν τέρπεται ἠελίου,

ἀλλ᾽ ἐχθρὸς μὲν παισίν, ἀτίμαστος δὲ γυναιξίν·

οὕτως ἀργαλέον γῆρας ἔθηκε θεός.

 Μίμνερμος (Κολοφώνα c. 670-6ος αιώνας π.Χ.)

...........................................................................................................

Γλύκα η ζωή μας χωρίς τη χρυσήν Αφροδίτη δεν έχει.

Κάλλιο η ζωή μου ας σβηστεί, ξένα σα θα ᾽ναι για με

ο έρωτας, τα ηδονικά του σμιξίματα, οι κρύφιες χαρές του,

που είναι της νιότης οι ανθοί, μα τόσο εφήμεροι, αλί,

και για γυναίκες και για άντρες. Τα έρμα ως πλακώσουνε γέρα,

που κάθε αξιότη του αντρός λιώνουν και κάθε ομορφιά,

του τυραννούν ακατάπαυστα πια την ψυχή μαύρες έγνοιες,

δίχως καμιά πια χαρά του ήλιου αντικρίζει το φως·

δεν τον ψηφούν οι γυναίκες, κι οι νιοι τον σιχαίνονται. Τόσα

στα γερατειά απανωτά βάσανα ρίχνει ο θεός.

Μετάφραση: Θρασύβουλος Σταύρου

Πηγή: http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/anthology/poetry/browse.html?text_id=64