Από το «Μαγικό βουνό» του Τόμας Μαν

«“Ο Μπέρενς γνωρίζει πώς να τους συμπεριφερθεί, έχει βρει τον σωστό τόνο για τέτοιες περιπτώσεις”.
“Τι είδους τόνο;” ρώτησε ο Χανς Κάστορπ ζαρώνοντας τα φρύδια.
“’Μην κάνετε έτσι!’ λέει” απάντησε ο Γιοάχιμ. “Τουλάχιστον έτσι είπε σε κάποιον πρόσφατα – το ξέρουμε, μας το είπε η προϊσταμένη […] Ήταν ένας τύπος που στα τελευταία του έκανε μια απαίσια σκηνή και δεν ήθελε με τίποτα να πεθάνει. Και τότε, τον αποπήρε ο Μπέρενς: ‘Ελάτε, πώς κάνετε έτσι τώρα!’ είπε, και ο άρρωστος ησύχασε αμέσως και πέθανε τελείως ήρεμα”».

Από το «Μαγικό βουνό» του Τόμας Μαν |6.6.1875 - 12.8.1955|, Γερμανού συγγραφέα που έγραψε μυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα και δοκίμια, και τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1929. Θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς του 20ού αιώνα. Στα κορυφαία έργα του περιλαμβάνονται: «Θάνατος στη Βενετία», «Οι Μπούντενμπροκ», «Το μαγικό βουνό».

Πηγή: https://diastixo.gr/san-simera/7618-paul-thomas-mann

[...]

Είδε, με τη δύναμη του φωτός, προκαταβολικά το ύστερο αποτέλεσμα της σήψης, το σαρκίο μέσα στο οποίο ζούσε αποσυντεθειμένο, καταβροχθισμένο, διαλυμένο σε ασήμαντη ομίχλη, και μέσα του τον λεπτομερώς τορνεμένο σκελετό του δεξιού χεριού του, με το δαχτυλίδι με τον σφραγιδόλιθο, κληροδοτημένο από τον παππού του, να αιωρείται μαύρο και μετέωρο γύρω από την πρώτη φάλαγγα του παράμεσου: ένα σκληρό αντικείμενο αυτού του κόσμου με το οποίο στολίζει ο άνθρωπος το κορμί του, που είναι προορισμένο να λιώσει, ώστε το δαχτυλίδι να απελευθερωθεί και να μεταδοθεί σε άλλο σαρκίο, που θα μπορεί να το φέρει για ένα διάστημα». (σ. 283)

Μετάφραση: Θόδωρος Παρασκευόπουλος.