Γιώργος Θέμελης-Πυρπόληση

Σκληρή μου στάθηκε η αγάπη
Σκληρή κι ανήλεη.

Από σκληρή στοργή,
Από πυκνή τρυφερότητα.

Έβαλε φωτιά να κάψει το σπίτι μου.

Μεγάλωσε η φωτιά,
Σηκώθηκε,
Σα μια φλεγόμενη σκιά,
Μια πυρκαγιά.

Καίγονται τα χέρια.
Καίγονται τα μαλλιά.

Φωτιά, φωτιά, στα παλιωμένα
Δάχτυλα, στ’ άχρηστα έπιπλα,
Στ’ άσαρκα μέλη μου,
Στα κόκαλά μου.

[Ποιήματα II 1970]