Σπύρος Μεϊμάρης-Όλα τα όνειρα μου βγήκαν αληθινά

Θα σας πω κάτι.

Στο Ναύπλιο-αν υπάρχει παρόμοιο μέρος
Που να ταιριάζει με το όνειρο ή τη
Μνήμη που έχω γι’ αυτό-
Σε δρόμους παλιούς, σε δρόμους σκιερούς,
Που ίσως κάποτε περπατούσα,

Χωμένος μέσα μου ίσαμε τ’ αφτιά.
Καταφέρνοντας ωστόσο ν’ αντικρίσω κι εγώ
Κάποια πράγματα, κάποιες όψεις,
Κάποιες προβολές που τρεμόπαιζαν μπροστά
Στα μάτια μου.

Η μια στιγμή αλλιώτικη από την άλλη.
Κάθε στιγμή προκαλεί την εξαφάνιση της προηγούμενης.
Ξεθεμελιώνει την παροδική μου ύπαρξη,
Τοποθετεί στη θέση της το χάος κι αμέσως μετά
Μιαν άλλη, ίδια κι απαράλλαχτη.

Έτσι που να μην υπάρχει καθόλου χώρος για τύψεις.

(Σαλαμίνα 8 Αυγούστου 2008)