Όπως οι γάτες όταν αρρωσταίνουν
κουρνιάζουν στις πιο απόμερες γωνιές
όσο μονάχες τους να γιάνουν
έτσι κι εγώ σ' αυτή την κόχη θ' απομείνω
όσο να πάψει το αίμα μου σε κάθε χτύπο
υπόγεια να σχηματίζει τ' όνομά σου.
(Παρίσι, Μάης 1960)
[πηγή: Τίτος Πατρίκιος, Θάλασσα Επαγγελίας, εκδ. Θεμέλιο, Αθήνα 1977, σ. 24]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου