Πέφτει σαν ελπίδα το βράδυ
πάνω στο χορτάρι οι ίσκιοι μεγαλώνουν
βγαίνουν οι λυπημένοι στο σεργιάνι
με φωνές στοιχειώνουν τα έρημα δάση.
Στα βαθιά νερά της η λίμνη ταξιδεύει
φυσά τ' αγέρι στα πεθαμένα φύλλα
η νύχτα κατεβαίνει στους δρόμους.
Κατάκοπη πολιτεία
κάτω από όγκους δηλητήριο θαμμένη
του κάκου η νύχτα σπαταλάει τη δροσιά
του κάκου μέσα στα κτίρια πνέει.
Πάροδος, τ. 13.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου