ΝΑ ΠΡΟΦΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ όπως ο σπουργί-
της το χάραμα. Και να τη σιμώνεις όπως το πλοίο τη Σέριφο
ή τη Μήλο. Που τα βουνά ξετυλίγονται το ένα μέσ' απ' το
άλλο έως ότου φανεί ο υπέροχος κώνος με τα λευκά σπίτια'
το ένα νησί χωρίζεται σε δύο ή τρία' κι ο κάθετος βράχος
δείχνει, από κοντά, να κρατάει την πιο παρθένα λευκή αγκα-
λιά. Διείσδυση σε μεγάλο βάθος μέσα στις αισθήσεις και
συνάμα διαρκής ανατροπή κάθε χρηστικής αντίληψης για τη
φύση του υλικού κόσμου.
Πουθενά αλλού δεν ένιωσα τη ζωή μου τόσο δικαιωμένη όσο
πάνω στη γέφυρα ενός πλοίου. Στη θέση τους τη σωστή, τα
πάντα: οι βίδες, οι λαμαρίνες, οι σωλήνες, τα συρματόσχοινα,
οι αεραγωγοί, τα όργανα πλεύσεως' και ο ίδιος εγώ που εγ-
γράφω την αέναη μεταβολή παραμένοντας στο ίδιο σημείο.
Ένας πλήρης, αυτάρκης και συγκροτημένος κόσμος που μου
ανταποκρίνεται και του ανταποκρίνομαι και εισχωρούμε μαζί
σαν ένα σώμα στον κίνδυνο και στο θαύμα.
Πλοίο διαρκείας η χώρα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου