Οδυσσέας Ελύτης - Μυρίσαι το άριστον [ΧΧΙV]

ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ είναι "τοπίο" - η

ζωή μοιάζει εύκολη και ο θάνατος επίσης. Αλλά για τον άλλον

είναι κάτοπτρο αθανασίας, είναι "διάρκεια". Μια διάρκεια

που μόνον το ίδιο της το εκθαμβωτικό φως δεν σ' αφήνει να

τη συλλάβεις.

Εάν υπήρχε τρόπος να βρίσκεται κανείς, την ίδια στιγμή,

μπρος και πίσω απ' τα πράγματα, θα καταλάβαινε πόσο το

άνοιγμα του χρόνου, που καταβροχθίζει απλώς γεγονότα, χά-

νει τη σημασία του· όπως, ακριβώς, μέσα σ' ένα ποίημα. Και

τότε -αφού είναι μια ανάπτυξη του ακαριαίου ή, αντίστροφα,

μια σύμπτυξη του ατέρμονος το ποίημα-  να κερδίζει την

ελευθερία του χωρίς να καταφύγει σε κανενός είδους πυρίτιδα.

Μόνον ένα πράγμα να μπορούσε να συνειδητοποιήσει: ότι δεν

τα κρατάνε όλα οι ζωντανοί.

Ο μικρός Ναυτίλος