Γιάννης Σκαρίμπας - Οι φίλοι

Πήγαιναν τα σύγνεφα έρημα στο δείλι, τα βουνά βουβά στην ατμοσφαίρα, ταξιδεύαν μου –αμίλητοι– οι φίλοι στον αέρα. Είπα: οι φίλοι μου!... Η ζωή μου τρέμει– οι τελευταίοι πάν’ μονάχοι τους οι τόποι, άπιαστες οι γνωριμίες μου ανέμοι κι οι ανθρώποι. Όνειρο ήταν, ήταν πλάνη το πώς ζούμε, φτάνει η ζωή μας φίλους νάχει, χώρια ή αντάμα πάμε, όπως και μονάχοι. Όπως τα σύγνεφα έρημα στο δείλι, τα βουνά βουβά στην ατμοσφαίρα, όπως αμίλητοι πάνε μου οι φίλοι στον αέρα…

Γιάννης Σκαρίμπας ( 1893 -1984 )

Απαντες στίχοι (1936-1970)

Γιάννης Σκαρίμπας- Οι φίλοι (1977)