Γιάννης Δάλλας - Αντιχορικό

Τώρα τα τόξα
Διάτρητα
Απ' άλλα τόξα
Κι όμως παλίνδρομα
Και καννιβαλικά

Τώρα παλλόμενα
Μες στη φαρέτρα
Ή και σφυρίζοντας
Απ' τους εξώστες
Διασταυρούμενα

Σ' όλες τις πόρτες
Τα βέλη αόρατα
Βροχή τα βέλη

Όπως τοξότης
Θερίζοντας
Άλλον τοξότη
Βέλη σκοπεύοντας
Τον σκοπευτή τους
Ο συνωμότης
Τον εξωμότη

Δυο δυο σφαδάζοντας
Μες στις παρόδους
Ή κι αλαλάζοντας
προς τις εξόδους
Οι διπλοπρόσωποι
Τυφλοί τοξότες.

Βουβά μεσάνυχτα χωρίς σήμα κινδύνου
Κι εσύ πετάχτηκες απ' έξω απ'τους τροχούς
κι άφησες τη σκιά σου να κομματιαστεί
τότε που ο χρόνος στραγγαλίστηκε
γέρνοντας προς την χλωροφορμισμένη αυλή
Και μες στην έκλειψη του δρόμου αόρατος κλεπταποδόχος,
γύριζε καρφώνοντας τις νίκες της αστροφεγγιάς στις επωμίδες.

Πηγή: Ποιητική ανθολογία της νέας ελληνικής γενιάς άγκυρας, 1971

Αναδημσίευση από: https://ennepe-moussa.gr/%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B1/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%87%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%82?fbclid=IwAR1yyY9JimSpRMsOFCCYyCrd73FKxj8NAbzuMW9rDW_i0a9EKgsKShakFx0