Βασίλης Στεριάδης - Η σφαγή της Χίου

Στο πρώτο επίπεδο έρχεται η καρπαζιά.
Περπατάς με λαχνό στο κεφάλι.
Ψιχαλίζει καρπαζιές το άσπρο χαρτί μέχρι τη Θεσσαλονίκη.
Μια βροχή που χαλάει το γήπεδο
χαλάει το ματς.
Όπως ήρθες κατ’ όναρ
όχι αδύνατη από την αρρώστια.
Και μου σπας τα μπαλάκια
τα ούμπαλα.
Δεν υπάρχουν Σοφίες, Ουρανίες, Μαρίες
τελείωσαν, κληρωμένο λαχείο.
Δεν υπάρχει ένα ποίημα να γαμεί και να δέρνει.
Γιατί το άθλημα είναι βαρύ.

Tα Xριστούγεννα της ισοπαλίας, 2002