Το ίδιο βράδυ καθόμαστε στην πίσω βεράντα (της οικίας Ε.Χ.Γ.).
Δίπλα μου η ηλικιωμένη ποιήτρια Μελισσάνθη...
Ο Νίκος Καρούζος απέναντι και κοντά του ο Γονατάς…
Νώντα, αλλάζει το θέμα ο Καρούζος, διάβασες τη μετάφρασή μου που σου άφησα,
τα αποσπάσματα του Λάου Τσε;
Καλή είναι, απαντάει εκείνος λακωνικά. Βέβαια είναι από τα Γαλλικά.
‘Τι θα πει αυτό;’
‘Σου είπα, φαίνεται πως μεταφράστηκε από τα Γαλλικά. Το κατάλαβα αμέσως’.
‘Δηλαδή δεν σου αρέσει;’
‘Δεν είπα αυτό. Ξέρεις Κινέζικα;’
‘Όχι’.
‘Ε, τότε;’
‘Νώντα, με προσβάλλεις. Δεν το περίμενα από σένα’
Ο Καρούζος σηκώθηκε και άρχισε να κόβει βόλτες...
Φεύγει θυμωμένος χωρίς να καληνυχτίσει.
Μη σας νοιάζει, είπε ο Νώντας χαμογελώντας,
αύριο πάλι θα είναι κοντά μας. Του αρέσουν τα καμώματα».
Ν. Καρακώστας, «Μικρό αφιέρωμα στον ποιητή Ε.Χ. Γονατά», περ. Μανδραγόρας, τχ. 41, Αθήνα, Νοέμβριος 2009.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου