Γεννηθήκαμε χτες
κι η πρώτη μας κίνηση
ήταν ν’ απλώσουμε τις παλάμες
να ψηλαφήσουμε
το ακέφαλο πεύκο.
Περ’ από μας
ούτ’ ένας δεν αγροίκησε
πως ο αγέρας λιγόστεψε
γιατί τον πήραν οι βηματισμοί
των ελεφάντων.
Γεννηθήκαμε χτες.
Χτες μάθαμε να περπατάμε.
Σήμερα πήραμε τους δρόμους
και πολεμάμε κραυγάζοντας
και πολεμάμε καίγοντας
τις βαρύκοες προτομές.
Παίρνουμε τη φωνή
του δρυοκολάπτη
και κλαίγοντας
γκρεμίζουμε
και κλαίγοντας ντυνόμαστε
τα βιολιά των πανηγυριών
που έπαψαν να παίζουν,
καθώς οι γύφτοι τρόμαξαν, που
άνοιξ’ η εντέκατη πληγή του ήλιου.
Πάνω απ’ τα μπαλκόνια
τα κορίτσια ρίχνουν
στις πλάτες μας την πανοπλία
των μαλλιών τους
και καίνε στον ορίζοντα
έντεκα μαραμένα τριαντάφυλλα.
Το ποίημα δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2003 στα Νέα της ∆εσκάτης με πρωτοβουλία του ∆ημήτρη Λάγιου, φίλου του ποιητή
Απ' το Επίμετρο του Χρήστου Δανιήλ στο: Χρήστος Μπράβος, Βραχνός Προφήτης, Ποιήματα και Κριτικά κείμενα (1981-1987), Μελάνι, Αθήνα 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου