Καμένη γη μου
ό,τι γέννησες, το γέννησες μ΄ ωδίνες.
Φτωχή μου γη, μ΄ αλάτι, άργιλο και πέτρα.
Γυναίκα π΄ αναδύθηκε από πηγάδι τρίσβαθο
από της γραίας γης τη χόβολη
πισθάγκωνα δεμένη.
Φορτώθηκες του φεγγαριού την άφωτη πλευρά.
Σε μηρυκάζει πάλι η ιστορία.
Τα ίδια σου τα σπλάχνα αναμασά.
Ξενόγλωσσα έγγραφα και πρακτικά
διακόσια χρόνια στα συρτάρια σου
κρυφά επωάζει.
Τις ντάπιες σου ληστές και λήσταρχοι φρουρούν.
Μέτρα, λοιπόν, ανάποδα κλεψύδρα.
Στα γυάλινα δοχεία σου ας στενέψει ο λαιμός
κι ας στραγγαλίσει δια παντός
τους βέβηλους της ιστορίας.
Βαρβάρα Χριστιά
Δευτερολογία, Εκδόσεις Πικραμένος 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου