Το μυρωμένο χιόνι της καφετιάς
Σκούργιασε για τρείς μέρες
Ό ξανθός ήλιος της βερυκοκιάς
Κράτησε ακόμα πιο λίγο
Τό μελισσόφυλλο σαπίζει
Σε μια νύχτα βροχερή
Κι εγώ ή φαντασμένη
Τινάζοντας τα στήθη μου
Στο φεγγάρι
Στον ήλιο
Νομίζω αιώνια την ομορφιά μου;
Αλίμονο όπου νάναι ξανανθίζείζει
Το γλυκάνισο το σαφράνι κι η πιπεριά
Κι οι κλώνοι τον σκελετού μου
Θ' απομείνουν γυμνοί
Μετάφραση: Ε.Χ. Γονατάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου