Φάνηκε στο κατώφλι απρόσκλητη
με νέο τρόπο κόβοντας στα εφτά το φως
και μονομιάς όσα είχε μέσα τον αφήσαν
όπως δέντρο αφήνουν γι’ άλλο δέντρο τα πουλιά
κι ήξερε πριν καλά καλά την δει
πως η δουλειά της είναι να ληστεύει τα ποτάμια…
Και τώρα, τι θ’ απογίνουνε στις όχθες του τα δέντρα
που από χρόνια κάθε οκτώ ημέρες τα ποτίζει;
Ενότητα: «Ξύλινα τείχη» στην έκδοση Τα ποιήματα, το Ροδακιό, 2004.
Αντλήθηκε απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου