Τι παράξενο αλήθεια! Οι άνθρωποι κουβεντιάζουν μόνο για όσα είναι απόμακρα και ξένα.
Τ' άλλα, αυτά που τους καίνε, μην αφήνοντάς τους τις νύχτες να κοιμηθούν
τα ζει καθένας μοναχός, μέσα στη σιωπή. Και πεθαίνοντας
τα παίρνει μαζί του στον τάφο. Γι' αυτό κι οι νεκροί είναι αμίλητοι.
Γιατί ζουν την πιο δική τους ζωή.
Οι γυναίκες με τ' αλογίσια μάτια, Κέδρος, 1984.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου