Κική Δημουλά - Γράμμα

Ο ταχυδρόμος,

σέρνοντας στα βήματά του την ελπίδα μου

μου ’φερε και σήμερα ένα φάκελο

με τη σιωπή σου.

Το όνομά μου γραμμένο απ᾿ έξω με λήθη.

Η διεύθυνσή μου ένας ανύπαρκτος δρόμος.

Όμως ο ταχυδρόμος

τον βρήκε αποσυρμένο στη μορφή μου,

κοιτώντας τα παράθυρα που έσκυβαν μαζί μου,

διαβάζοντας τα χέρια μου

που έπλαθαν κιόλας μια απάντηση.

Θα τον ανοίξω με την καρτερία μου

και θα ξεσηκώσω με τη μελαγχολία μου

τ᾿ άγραφά σου.

Κι αύριο θα σου απαντήσω

στέλνοντάς σου μια φωτογραφία μου.

Στο πέτο θα έχω σπασμένα τριφύλλια,

στο στήθος σκαμμένο

το μενταγιόν της συντριβής.

Και στ᾿ αυτιά μου θα κρεμάσω -συλλογίσου-

τη σιωπή σου.

(Από τη συλλογή Έρεβος, 1956)