Στον Ανδρέα Αργυρόπουλο
Με Αυτόν είμαι σύντροφοι
Με Εκείνον που δεν δίστασε να φύγει ορίζοντας γι αλλού τον εαυτό Του
Πάγωσε, κυλίστηκε, πληγώθηκε
Άθλιος νικητής, το έχετε ξαναδεί ποτέ;
Με Αυτόν είμαι
Κάθε πρωί ξυπνά για την δουλειά, ανοίγει το παράθυρο και βλέπει πρώτη φορά τον ουρανό
Παίρνει τις πέτρες από τα χέρια του κόσμου και τις κάνει θαύματα
Ύστερα ακουμπάει ολόχαρος τα κορίτσια
Και τότε δεν τα αγγίζει πια ο θάνατος
Παραλλαγές στο παράφορο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου