Λένε πως πέθανες, χρόνια τώρα
μα εμείς καθημερινά κουβεντιάζουμε.
Ζω μαζί σου τον εμφύλιο
ένα ποτήρι νερό δίνω στο διψασμένο Χριστό
σκάβω βαθιά να βρω τα παιδικά χρόνια
σε μια κούπα καφέ κάποιος μ’ ανακατεύει.
Λένε πως πέθανες
μερικοί ανόητοι
που πίστεψαν ένα κηδειόχαρτο
κι αγνόησαν τα ποιήματα.
για το Άλφα της στέρησης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου